abır — is. <fars.> 1. Həya, heysiyyət, şərəf, hörmət, qədir qiymət. <Zibeydə:> Axır mənim də özümə görə adım, abrım var! M. F. A.. <Gövhər:> İndiyədək abır, ismət saxladıb məni. . N. V.. <Birisi:> Məgər mən öz abrımdan keçib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşağa — 1. is. Bir şeyin dibinə, yerə ən yaxın olan hissəsinə tərəf, alt (yuxarı ziddi). Dirəyin aşağısı çürümüşdür. // Sif. mənasında. Aşağı mərtəbə. Dirəyin aşağı tərəfi. // is. Altlıq. Heykəlin aşağısı. 2. zərf Yerə doğru, aşağıya doğru. Aşağı enmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşağı — 1. is. Bir şeyin dibinə, yerə ən yaxın olan hissəsinə tərəf, alt (yuxarı ziddi). Dirəyin aşağısı çürümüşdür. // Sif. mənasında. Aşağı mərtəbə. Dirəyin aşağı tərəfi. // is. Altlıq. Heykəlin aşağısı. 2. zərf Yerə doğru, aşağıya doğru. Aşağı enmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçən — 1. «Keçmək»dən f. sif. 2. sif. Bundan əvvəlki, ötən, cari, axırıncı, sonuncu. Keçən il. Keçən həftə. – Elədimi su yazda; Axar, gedər su yazda; Mən yarı görməmişəm; Keçən yaz da, bu yaz da. (Bayatı). Keçən bazar ertəsi günü firqə klubunda teatr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kü — bax küy. <Səfər bəy:> Gedək aşağıda kü salaq. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-kələk — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-qalmaqal — is. 1. Hay küy, səs küy, qalmaqal: qarışıqlıq, araqarışma. <Minbaşı:> Hərgah mənim imtahanıma etibarın varsa, artıq küy qalmaqal lazım deyil. N. V.. Küy kələk, bağırtı hədə və söyüş səsləri ətrafa yayıldı. P. M.. Küy qalmaqal (küy kələk)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kətə — is. I. Göyərti qutabı. <Mahmud:> Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır. Ə. H.. <Qarı:> Anam mənə dedi ki, qızım, səhərdən dur, üzünü yu, adla o taydakı bulaq başından pencər yığ gətir, kətə salaq. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurtarmaq — 1. t li. Bitirmək, axıra çatdırmaq, tamamlamaq. İşini görüb qurtarmaq. Məktəbi qurtarmaq. Söhbəti qurtarmaq. – Danışan qazmaçı bir neçə kəlmə ilə sözünü qurtardı. M. İ.. 2. t siz. Bitmək, tamamlanmaq, axıra çatmaq. İvanov mənə dedi ki, Kərbəlayı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şuriş — is. <fars.> Qarışıqlıq, qarğaşalıq, iğtişaş, şuluqluq. Qazax mahalının vəkili Pənah ağanın zamanında bir para şuriş və inqilabın vüquinə görə Qazax mahalından bir neçə elat keçib Qarabağ vilayətinə, İbrahim xanın təhti himayəsinə gediblər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti